ქუჩის მხატვრობა (გრაფიტი): January 2014

.ეს ნახატები შესრულებულია სხვადასხვა ადამიანების მიერ. სხვადასხვა ქვეყნებში. მათი უმრავლესობის ავტორები ცნობილნი არ არიან. ზოგის კი პირიქით, მხატვარები ცნობილნი ამ ნახატების მეშვეობით გახდნენ.

აქ კი გთავაზობთ ქუჩაში შესრულებულ ნახატებს:

გარემოსთან ორიგინალურად შერწყმული ქუჩის მხატვრობა

„კულტურა მშია“ „მონალიზა გაქრა“-ბოლო დროს ქუჩაში კედლებზე,მიწისქვეშა გადასასვლელებში ხშირად ვხვდებით ასეთ წარწერებს,ნახატებს,რომლებიც რაიმე მოვლენის მიმართ პროტესტეს გამოხატავს ან ვიზუალურად ლამაზი სანახავია.

რა ისტორია აქვს ქუჩის მხატვრობას,როგორია ის საქართველოში და ვინ ქმნის?

საქართველოში კედლის მხატვრობა სულ რამდენიმე წელია,რაც გამოჩნდა და საზოგადოებას არაერთგვაროვანი დამოკიდებულება გააჩნია.ახალგაზრდების უმეტესობას საერთოდ რა აქვს ინფორმაცია.სტუდენტ თორნიკე ვანიშვილის აზრით,ხელოვნების ნიმუში შეიძლება იყოს როგორც ტილოზე,ასევე ასფალტზე და კედელზე.“ქუჩის მხატვრობით კარგად შეიძლება რაიმე შეტყობინების მიწოდება საზოგადოებისთვის,საკუთარი აზრის გამოხატვა.მთავარია როგორაა დაწერილი (შესრულების ტექნიკას ვგულისხმობ),ავტობუსის უკანა სავარძელზე საკუთარი სახელის მიწერა გრაფიტი არაა.“

ბაჩა ხოფერიამ (Dr.Love) ქუჩაში ხატვა სამი წლის წინ დაიწყო:“საზოგადოების მხრიდან დამოკიდებულება სხვადასხვანაირია.ძირითადად ვერ ხვდებიან,რატომ უნდა დახატო ქუჩაში.თემა ძალიან ბევრია,რაზეც შეიძლება დახატო,გააპროტესტო.ვცდილობ ვიაქტიურო,სემინარები გავაკეთო,ახალგაზრდები დავაინტერესო,მაგრამ ხშირად საღებავის პრობლემაა,მათ საღებავების შესაძენი ფული არ აქვთ.

ქუჩის მხატვრობა საქართველოშიც ძალიან გავრცელებულია და ბევრი უცნობი მიმდევარი ჰყავს,რადგან,როგორც ცნობილია ქუჩის მხატვრები არ ამჟღავნებენ თავიანთ ვინაობას და ისინი ამ ხერხით გამოხატავენ თავიან შეხედულებებს და პროტესტს ამა თუ იმ თემაზე.
აი თბილისის ქუჩებში შესრულებული გრაფიტები.

გრაფიტი (იტალ. graffiti, ბერძნ. γραφειν ვწერ) — წარწერები ან ნახატები შენობებისა და გადასასვლელების კედლებზე, მატარებლის ვაგონებზე, ღობეებზე და სხვა ვერტიკალურ ზედაპირებზე. ზოგან ფოლკლორის სახეობაც შეიძლება იყოს. ითვლება ახალგაზრდობის თვითგამოხატვის ერთ-ერთ სახეობად. თანამედროვე გრაფიტის მხატვრების თვითსახელწოდებაა "რაიტერები" (ინგლ. writers).

გრაფიტი ხშირად უმსგავსო დაზიანებად და არასასურველ ვანდალიზმად აღიქმება საზოგადოების მიერ. გრაფიტის დატანა შენობის ან ნაგებობის კედლებზე პატრონის ნებართვის გარეშე მრავალ ქვეყანაში კრიმინალურ აქციათ ითვლება და კანონით ისჯება.

გრაფიტი უხსოვარი დროიდან არსებობდა. მისი ზოგიერთი ნიმუში ძველი საბერძნეთისა და რომის იმპერიის პერიოდიდან შემორჩა. გრაფიტი შეიძლება იყოს ყველაფერი მარტივი ნაჩხაპნიდან რთულ ორნამენტულ კედლის მხატვრობამდე. თანამედროვე პერიოდში სასხურებელი საღებავები და მარკერები ყველაზე გავრცელებული მასალა გახდა გრაფიტიში. მიუხედავად იმისა, რომ ბევრგან იგი აკრძალულია, ზოგად მას სოციალური და პოლიტიკური 'მესიჯების' გადასაცემად იყენებენ. ზოგან იგი ხელოვნების ფორმაა, რომელიც გალერეებში გამოფენას იმსახურებს.ქუჩის მხატვრობის ერთ-ერთი ცნობილი “განშტოებაა" გრაფიტი. 1980-90 წლებში გრაფიტს ხალხი და მთავრობა აღიქვამდა როგორც ვანდალურ ფაქტს, რადგან ისინი “ამახინჯებდნენ" ქუჩებს, მეტროს ვაგონებს და აშშ. დაწესდა დიდი ჯარიმები და სანქციები, თუმცა ამას ხელი არ შეუშლია გრაფიტის განვითარებისთვის.დღესდღეობით გრაფიტი მიღებულია მსოფლიოს განვითარებული ქვეყნებისთვის. ამერიკის შეერთებულ შტატებში მიწისქვეშა გადასასვლელები ჩაფლულია გრაფიტის ნახატებში. ნელ-ნელა ხალხის აზრმა ტრანსფორმაცია განიცადა და დღეს აღარავინ დაობს იმაზე, რომ გრაფიტი ხელოვნებაა. ბრუკლინის ხელოვნების მუზეუმმაც კი უმასპინძლა გრაფიტის ნამუშევრებს.როგორც ცნობილია პირველად ეს მიმდინარეობა გამოჩნდა 1981 წელს ნიუ იორკში.მთავარია დაინახოთ ნახატის ზუსტი ადგილმდებარეობა და შეიგრძნოთ ის ემოცია, რომელსაც ავტორი გადმოსცემს. ნახეთ რა საოცარი ნახატებია:

სწორედ რომში დაიწყო მოღვაწეობა Kurt Wenner, რომელიც ახლა ამერიკაში მოღვაწეობს… 1982 წელს მან ტრადიციულ ქუჩის მხატვრობას დაურთო ილუზიის შეგრძნებაც და მსოფლიო აღიარებაც მოიპოვა… აი მისი ნამუშევრებიც…